.JPG)
Vandaag zijn wij naar Vlissingen geweest, alleen een beetje jammer van de regen...toch hebben we langs de boulevard gelopen, de loodsboten gezien, de grote vogels die op de kade zijn.... het standbeeld van Michiel de Ruyter nog op de foto gezet.... nog even wat gewinkeld en een hapje gegeten.
Daarna naar de mooie plaats Domburg gereden, en daar ging de zon nog een poosje schijnen zodat we op het strand gewandeld hebben, onverwachts maar zo mooi......
Tien jaar lang zijn we hier op vakantie geweest en dan komen er weer oude herinneringen naar boven, zo hebben we samen een heerlijke dag gehad....groetjes A n n e m i e k e
4 opmerkingen:
Wij waren er gister.
Het was heerlijk zo langs de boulevard. Al de hoge golven.
We gaan er 1 keer per jaar heen. Voor mij moet dat anders geen vakantie.
Groetjes en een fijne zondag Brigitte
Lijkt me ook wel eenleuke plaats om een keer heen te gaan. Ik hou van zand zee en water. leuk om zo d foto's te zien.
grtjs petra
Hi, we have been to Vlissingen too but not this year, hughs Anja
Dag Annemieke,
Ik ken Vlissingen goed, want het standbeeld mijn voorvader Frans Naerebout, loods en mensenredder in de VOC tijd staat ook op de boulevard. Momenteel ben ik bezig om zijn biografie gestalte te geven. Ook in het museum in Vlissingen zijn er spullen van hem aanwezig en wordt het verhaal gedaan van het schip de Woestduyn waarvan hij samen met zijn broer de opvarenden heeft gered. Het zijn prachtige verhalen. Hij is gestorven op het Sas van Goes waar hij uiteindelijk, na zijn loodsentijd op oudere leetijd sluiswachter is geworden. Hij is op dezelfde dag in augustus dat hij geboren is ook gestorven. Een aantal jaren geleden werd dat in Sas herdacht midden in de nacht om 12.00 uur. De nazaten waren ook uitgenodigd en zo liepen we om middernacht met een grote groep mensen waaronder ook de pers naar het water. Daar aangekomen lag er een loodsboot met het loodsenkoor dat zong, de burgemeester die sprak en een speciale steen onthulde met zijn naam en geboorte en overlijdens datum. In het Zeeuwse volkslied komt ook zijn naam voor in de tekst: 'de onverschrokken Naerebout'. Je staat daar dan bij als nazaten en je voelt je eigenlijk zoveel honderd jaar daarna toch nog beretrots. Hij heeft zijn leven lang met gevaar voor eigen leven heel veel mensen gered. Over het Woestduyn verhaal zijn vroeger hele leuke boekjes verschenen voor de scholen waarin het spannende verhaal van Frans en Willem Naerebout uit de doeken wordt gedaan. Hij ligt in de kerk van Goes begraven. Je verhaaltje over Vlissingen doet me dus wel wat, want ook mijn overgrootvader, opa's en ooms woonden allemaal in Vlissingen en het nabij gelegen Rithem.
Fijne avond nog en lieve groet, Marja
Een reactie posten